گرفتاری های کاری بسیار مدتی مانع از آن است که بتوانم مطلب جدیدی بنویسم.لذا همچنان مطالب قدیمی با باز انتشار میکنم.امید که بتوانم از شرایط این روزها هم بنویسم و شما را در زندگی و کارم شریک گردانم.
**************************
**************************
**************************
این روزها زمان زیادی را با وکیل مان میگذرنیم چرا که گویا مراحل دریافت اقامت رو به سرانجام رسیدن میباشند.پیشاپیش زنم و خواهرم سرگرم برسی بیشتر دانشگاه ها هستند تا بتوانند در رشته ای که غلاقه دارند وارد دانشگاه شوند.کارهای شرکت هم به روال همیشه در جریانند.چند روز قبل تعطیلات آخر هفته را به سفری به شهر سرد مریدا رفتیم و در هتلهایی که به سبک سنتی ساخته شدند و بسیار پر طرفدار هستند اقامت گزیدیم.غذا هم معمولا غذاهای محلی خوردیم.اما سرما بعد از مدتی زندگی در شهر معتدل بارکینسیمنتو بسیار دلچسب و مطبوع بود. پوشیدن لباس گرم و خوردن صبحانه کنار شومینه تنوع بسیار خوبی بود پس از حدود یک سال زندگی در شهری معتدل که فقط گاهی شبها کمی خنک میشود.نرخ برابری دلار به بولیوار هم رو به افزایش است و این برای افرادی که حقوق ثابت دریافت میکنند زندگی را سخت خواهد کرد چرا که صعود قیمت دلار موجب بالا رفتن تورم خواهد شد.گرچه تورم به خودی خود برای اشخاصی که شغل خصوصی دارند کار را دشوار نمیکند چون ما هم نرخ خدمات خود را بالا برده ایم.اما بالا رفتن قیمت دلار بالخص برای افرادی چون ما که دلار داریم شرایط را بسیار بهتر کرده است.مثلا قطعه پاراشوت آساسنسور های 14500 که اگر پول ونزوئلا را به دلار تبدیل کنیم قبلا حدود 230 دلار میخریدیم الان همان قطعه را حدود 190 دلار میخریم و البته وقتی روی آسانسور نصب میکنیم هزینه را به نسبت تورم دریافت میکنیم که سود بسیاری برای ما دارد.همینطور خورد و خوراک روزانه. هزینه زندگی در ونزوئلا برای خارجی ها رو به کاهش است.مثلا قبلا یک کیلو ماکارانی حدود نیم دلار بود اما الان چون دلار بالا رفته است همان ماکارانی برای ما کیلویی یک سوم دلار در میاید یا گوشت که مثلا قبلا حدود 3 دلار بود و الان حدود 2.7 دلار است.قطعاتی که بسیار کاربرد ندارند و زیاد خراب نمیشوند هم این روزها سود بسییار بیشتری دارند چون تولید کنندگان یا وارد کنندگان حاضرند به قیمت پایینتر یا قیمت خرید قبلی بفروشند که ما میتوانیم آنها را به نسبت نرخ تورم به کسی که واقعا احتیاج دارد بفروشیم.
شهرهای ونزوئلا هرکدام شخصیت و فرهنگ و فرصت های شغلی خودشان را دارند.گرچه مثلا یک سری کارهای نرمال در همه جا هست مثل بقالی و میکانیکی و و رستوران و اینها.ولی مثلا اگر شغلتان در مورد اسانسور هست نباید به شهرهای کوچک که ساختمانهای خیلی بلند و بزرگ با چند دستگاه اسانسور ندارد بروید یا اگر میخواهید خدمات مسافرتی انجام دهید نباید در شهرهای بزرگ جایی را بخرید.چون شلوغ است و کسی انجا نمیاید که استراحت کند.اگر به زندگی تجملی علاقه دارید شهرهای بزرگ مثل کاراکاس والنسیا بارکینسیمنتو پورتالاکروز پورتاکابجو و اینها بهترند.اگر زندگی ارام تر میخواهید اطارف شهرهای مذکور و همچنین شهرهایی مثل مریدا که بسیار سرد است و گاهی برف میبارد آکاریگوا که کمی کثیف است و کبوداره و اینها بهتر هستند.برای کارهای مربوط به مسافرت شهرهای ساحلی و شهرهای کوهستانی خیلی خوب هستند و اگر میخواهید مثلا یک هتل در شهرهای بزرگ بخرید حتما باید هتل بسیار بزرگی باشد که بازده مالی مناسب داشته باشد و اگر پول زیادی ندارید برای خریدن هتل به شهرهای توریستی مثل سواحل و جاهای سرد مثل مریدا و کوبیرو و سناره و لس تیکس که نزدیک کاراکاس هست و چورونی و اینها بروید.ترابری جاده ای هم خیلی خوب هست که باید دفترتان در شهرهای مرکزی باشد.مهم اینست که چه کاری را بلدید و چقدر پول دارید.اگر از پشت کار خودتان مطمینید به فکر ونزویلا باشید و نه اینکه فکر کنید خارج کار و پول ریخته و فقط باید بروید و جمع کنید.همچنین خیلی به قانون پایبند باشید چون پلیس ونزوئلا اصلا با کسی شوخی ندارد و اگر اتفاق بدی بیوفتد حتی سفارت هم به دادتان نمیرسد و تنها باید به خداوند کریم توکل کنید